Studie vindt bewijs van hersenschade jaren vóór het klinische begin van Huntington

Bij mensen bij wie zich de ziekte van Huntington zal ontwikkelen, is al decennia vóór de eerste symptomen hersenbeschadiging zichtbaar. Dat wijst een nieuw onderzoek uit. Dit bewijs kan belangrijk zijn om te bepalen wanneer met behandelingen bij Huntington moet worden begonnen. 

De ziekte van Huntington wordt veroorzaakt door mutaties in het huntington-gen. Mensen die deze mutaties dragen, vertonen in de regel symptomen in de laatste decennia van hun leven. Met de komst van genetische tests is het mogelijk om personen te identificeren met de ‘pre-Huntington’s disease’ (preHD), dat wil zeggen, mensen met de genetica van Huntington, maar die nog geen klinische ziekte hebben ontwikkeld.

Wanneer beginnen met behandeling

Bij de ontwikkeling van therapieën voor de ziekte van Huntington ontstaat de vraag: wanneer is de beste tijd om met de behandeling te beginnen? Sarah Tabrizi, PhD, een professor aan University College London (UCL) en co-auteur van de nieuwe studie, zei in een persbericht het volgende: "Uiteindelijk is ons doel om het juiste medicijn op het juiste moment af te leveren om deze ziekte effectief te behandelen. Idealiter zouden we neurodegeneratie willen vertragen of voorkomen terwijl de functie nog intact is, waardoor gendragers nog vele jaren leven zonder beperkingen.”

Uitgebreid onderzoek

De onderzoekers analyseerden 64 mensen met preHD en 67 mensen zonder (controles) die werden gevraagd om deel te nemen aan de Huntington's Disease Young Adult Study (HD-YAS). De twee groepen kwamen overeen in leeftijd (gemiddeld ongeveer 29 jaar) en geslacht (iets meer vrouwen). Wiskundige modellen toonden aan dat de preHD-groep gemiddeld 23,6 jaar verwijderd was van het begin van de klinische ziekte.

De deelnemers ondergingen een uitgebreide reeks evaluaties, waaronder cognitieve en psychiatrische tests, beeldvorming van de hersenen en metingen van verbindingen in het bloed en cerebrospinale vloeistof (CSF, de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg). Niet alle deelnemers werden bij elke beoordeling gemeten. De onderzoekers wilden beoordelen hoe vroege ziektegerelateerde veranderingen kunnen worden geïdentificeerd (d.w.z. wanneer er een meetbare biomarker is van vroege neurodegeneratie maar de klinische functie nog intact is), en welke maatregelen het meest gevoelig zijn in vroege preHD.

Hogere niveaus neurofilament lichte keten

In vergelijking met de controlegroep hadden mensen met preHD significant hogere niveaus van neurofilament lichte keten (NfL) in hun liquor. Bovendien waren de NfL-niveaus significant hoger bij personen die dichter bij het voorspelde begin van de klinische ziekte lagen.
NfL is een structureel eiwit dat wordt aangetroffen in neuronen. Wanneer neuronen beschadigd zijn, komt NfL vrij in de omringende ruimte; als zodanig zijn niveaus van NfL in het CSF indicatief voor neuronale schade. Deze bevindingen suggereren lichte hersenschade bij mensen met Huntington, al decennia vóór het begin van de klinische ziekte.

Complexe afweging

Medeauteur van de studie Rachael Scahill, PhD, een onderzoeker aan de UCL: “Andere studies hebben aangetoond dat subtiele cognitieve, motorische en neuropsychiatrische stoornissen 10-15 jaar vóór het begin van de ziekte kunnen optreden. We vermoeden dat het ideaal zou kunnen zijn om zelfs eerder met de behandeling te beginnen, net voordat er veranderingen in de hersenen beginnen. Maar er kan een complexe afweging zijn tussen de voordelen van het vertragen van de ziekte op dat moment en eventuele negatieve effecten.

Het onderzoek is gepubliceerd in The Lancet Neurology: “Biological and clinical characteristics of gene carriers far from predicted onset in the Huntington’s disease Young Adult Study (HD-YAS): a cross-sectional analysis.” (Engels)